بررسی رابطه بین سبک رهبری تحول آفرین و تبادلگرا با سرمایه اجتماعی سازمانی (مطالعه موردی: بیمارستانهای شهرستان ساری)

سرمایه اجتماعی در سالهای اخیر به طور روز افزونی مورد توجه صاحبنظران حوزه های مختلف علوم به ویژه حوزه مدیریت و اقتصاد قرار گرفته است. در این میان سازمانهای درمانی مانند بیمارستانها می توانند از طریق ایجاد، گسترش و تقویت این سرمایه ناملموس، کارایی و اثربخشی خود را افزایش بدهند. از طرفی سبک و روش رهبری سازمان یکی از عوامل مهم تأثیرگذار بر اکثر مسائل مربوط به سازمان می باشد. یکی از نظریه های نوین در زمینه رهبری سازمانی، رهبری تحول آفرین می باشد. در پژوهش حاضر سعی شده است تا رابطه بین سبکهای رهبری تحول آفرین و تبادلگرا با سرمایه اجتماعی سازمانی در بیمارستانهای شهر ساری مورد تحقیق قرار بگیرد. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی می باشد. همچنین از روش مدل یابی معادلات ساختاری (sem) جهت ارائه الگوی ساختاری استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه کارکنان درمانی یعنی پرستاران، تکنسین ها، پزشکان و متخصصان بیمارستانهای شهر ساری، به تعداد 2000 نفر می باشد. با استفاده از جدول مورگان و روش نمونه گیری تصادفی ساده 322 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار سنجش عبارت است از پرسشنامه چند عاملی رهبری باس و اولیو (2000) و پرسشنامه سرمایه اجتماعی سازمانی که پایایی پرسشنامه چند عاملی رهبری 87/0و پایایی پرسشنامه سرمایه اجتماعی 93/0به دست آمد. در این پژوهش ارتباط بین ابعاد پنج گانه رهبری تحول آفرین و سه گانه رهبری تبادلی با سه بعد شناختی، ارتباطی و ساختاری سرمایه اجتماعی مورد بررسی قرار گرفت که در نهایت به کمک آزمون همبستگی پیرسون، اسپیرمن، رگرسیون چندگانه در نرم افزار spss و sem در نرم افزار lisrel فرضیات پژوهش مورد تأیید قرار گرفت. رابطه ی بین رهبری تحول آفرین با سرمایه اجتماعی و ابعاد آن معنادار و مثبت بود اما رابطه ی رهبری تبادلی با سرمایه اجتماعی و ابعاد آن معنادار و منفی به دست آمد.